Со сите четири во вис ова мало дебелко кутре спокојно си спие сѐ додека не го вознемират со благо чешкање по стомакот. Тогаш добива некој природен инстинкт да се сврти на страна, но тоа некако не му поаѓа од рака. Толку е кревко и тромаво што дури ни раката која го турка не успева да му помогне од прва. 🙂
